Tuesday, December 23, 2014

അക്ഷരങ്ങൾ ചുവക്കുമ്പോൾ 

 
ചോരതിങ്ങി മരവിച്ചടഞ്ഞൊരാ 
നാസികയ്ക്കുംഗന്ധമേ   വേണ്ടിനി 
കണ്ണുനീരിലും ചുടുചോര കാണുംപോൾ
കാഴ്ച്ചപോലുമേ അയിത്തമായീടുന്നു 
നെഞ്ച് തേങ്ങുന്ന നൊമ്പരചീള് കൾ 
കഞ്ചുകത്തിനും ഭാരമേറ്റീടവേ , 
കണ്ടുകൂടിനി  ഈ കാഴ്ച്ചപോലോന്നു 
മൃത്യുവെത്തുന്ന നാളിടം തൊടുകിലും  !
നെഞ്ച് നേരെ ഉയർനൊരാ തുപ്പാക്കി 
ഏതുനെരമോ തീയുതിർക്കീടിലും 
എന്നതോര്ത്തവർ ഭീതിയായ് നില്ക്കവേ 
അമ്മ തന്മുഖം ഓർത്തു കാണില്ലയൊ ?
ഏതു പേടിക്കും അമ്മതൻ നെഞ്ചകം 
ആനവാലുപൊൽ ധൈര്യമെകുന്നതെ-
ന്നോര്ത്തു  വീഴുന്ന കണ്നീര്തുടക്കുവാൻ 
ഏതോരമ്മയും മറവിയാൽ മൂടിടും!
ശത്രു രാജ്യമോ ഏതുമായീടിലും, 
കുഞ്ഞു വേദന പ്രാണൻ പറിച്ചിടും ! 
കൂട്ടമായിട്ടിന്നനക്കമറ്റീടുന്ന  
കാഴ്ച്ചയെങ്കിലോ ദുസ്സഹം ഭീകരം !
ജീവിതകാല സ്വപ്നങ്ങളൊക്കെയും 
മരുവിലാക്കിയിന്നവർ വാസന്ത -
സീമ എന്നേക്കും പടിതന്റെ അതിരിടാൻ
വൈതരണിക്കൊരു നനവിൻ നിണമിട്ടു !!
പാല് പുഞ്ചിരി തൂവി വിടചൊല്ലി ,
പാണ പായയിൽ വന്നങ്ങു ചേർന്നു നീ
പുഞ്ചിരി തൂവി നില്ക്കുന്നു നക്ഷത്ര
കുഞ്ഞുങ്ങളെന്നു അർഥമങ്ങൊത്ത പോൽ
പാതി മിച്ചംവെച്ചൊരു  പാല്ഗ്ലാസ്സു -
സ്നേഹമോടമ്മ നുകർന്ന് കുടിക്കുവാൻ
ഏതു നാൾ വരെ കാത്തിരുന്നീടുവാൻ ?
ഏതു നാൾ വരെ മിഴിവാർത്തുറങ്ങണം ?
ഒന്നുരണ്ടു മനസ്സല്ല നിങ്ങളാൽ
കോടിനാളിന്റെ സാഫല്യമേ നാളിൽ
തോക്ക് തുപ്പിയ ചൂടിൻ കരുത്തിനാൽ
നീറ്റിച്ചുട്ടതെന്നോർക്ക നീ രാക്ഷസാ !
നിന്റെ നേരെ നിറയോഴിചീടുവാൻ
ആയുധമായി അവക്കൊപ്പമുള്ളതോ ,
നാളിതുകൊണ്ട് സ്വരുക്കൂട്ടി വെചോരാ   നീതിയേറിടും അനശ്വരമായതാം ,
ലോകസാക്ഷിയാം  അക്ഷരപ്പൊട്ടുകൾ !
ആയുധമേന്തും ധൈര്യശാലിക്കുമുൻ-
വന്നുകൂടില്ലോരിക്കലും പാരിതിൽ
നാരികള്‍ ഒട്ടു  പിഞ്ചുപൈതങ്ങളും
നട്ടെല്ലില്ലാത്ത ഭീരുക്കൾക്കല്ലാതെ !!

Monday, December 15, 2014

ഇനി അതടഞ്ഞുകിടക്കട്ടെ

അടയ്ക്കാത്ത വാതിലുകളിലൊരു-
കൊളുത്തു വെയ്ക്കണം,
ഇനി അതടഞ്ഞുകിടക്കട്ടെ!
സ്നേഹത്തിന്റെ നൂൽ പ്രകാശം പൊലും-
ഞാൻ സൂര്യന്  കൊടുക്കില്ല
ഇനി അതെന്റെത്‌ മാത്രമാണ്!
സൂര്യനു കാത്തിരിക്കാനും പുഞ്ചിരിക്കാനും
അവളുണ്ട്-
ആ പീയൂഷ  സുന്ദരി
സൂര്യകാന്തി..
നിറവും വേഷവുമഴിച്ച്ചു വെച്ചാ -
ജാരൻ ചന്ദ്രമുഖമേന്തി വരുന്നു
ആ കാമുകിക്കും പ്രണയഭാവം-
ഇരുട്ടിലെ സുഗന്ധിയാം
കമലാമുഖി!
പിന്നെന്തിനിന്നു ഞാനെൻ പ്രണയ
പ്രകാശമാ-
സൂര്യനു വേണ്ടി കാത്തു വയ്ക്കണം ?
കണ്ണുകൾ  വേണ്ടിനി
ആ കള്ള കാമുകനെ കാണാനല്ലേ?
കാതുകൾ വേണ്ടാ മുളം കാറ്റിൽ
അവനാ സ്വരസുന്ദരി കൾക്കു -
മന്ത്ര ദീക്ഷകൊടുത്തി ട്ടുണ്ടാവും-
വശ്യമന്ത്രദീക്ഷ !!!
നാസികകളും പൊത്തി വെയ്ക്കണം
മുല്ലപ്പൂക്കളൊക്കെ അവന്റെ
ഗന്ധമണിയുന്നവരല്ലേ ?
അദൃശ്യയായെന്നെ ഈ
പാർഷാദരെങ്ങിനെ കണ്ടെത്തിടും?
ഞാനിന്നു കെട്ടിമെനഞ്ഞു സ്വര്ണ്ണം
പൂശിയ കൊട്ടാരത്തിൽ നിന്നും
സ്വാതന്ത്രത്തിന്റെ പരുദീസയിലല്ലേ ?

Sunday, December 14, 2014

തലമുറകളുടെ സ്വാതന്ത്ര്യം 


ആലിംഗനങ്ങളും അന്തര്ഗതങ്ങളും
അന്ത:പ്പുരത്തിൽ ഒതുങ്ങാതെയാകവേ,
കരക്കു-മാകടലിന്നും ചുംബിച്ചു ചേരുവാൻ
നാണമോ ലജ്ജയോ വേണ്ടാതെയാവുകിൽ,
ഇങ്ങനെ ചേര്ന്നിടാം ചുണ്ടുകൾ തമ്മിലീ തെരുവിന്റെ മധ്യത്തിൽ 
സമരായുധങ്ങളായ് ?
നാളെ ഇ തെരുവിലെ ചുംബനം നമ്മളിൻ ,
മകളുടെ നാവിലെ സ്വാതന്ത്ര്യമാകവെ , 
വ്യഖ്യാനമോതിടും കാലത്തും
നമ്മളീ സ്വാതന്ത്ര്യ  സിദ്ധാന്തം പിന്തുടര്നീടുമോ ?
പെണ്ണിന്റെ മാനവും ,
ആത്മാഭിമാനവും
ആണിൻ യുവത്വവും 
കരുതൽ  സുരക്ഷയും  
തെരുവിലെ വെട്ടത്തിൽ ഇരുട്ടിലാക്കീടണോ?
ഭാരത പൈതൃകം ഒന്നുമാത്രം കൊണ്ടു
ഭാരത സ്ത്രീകളെ നമിച്ചിടുന്നീ ലോകം 
ഭാരത സ്‌ത്രീകൾ തൻ ഭാവശുദ്ധിയെന്നു
പാണന്റെ പാട്ടിലെ പഴങ്കഥ യാവുമൊ ?
മാറു മറച്ചിടാൻ സമരമുണ്ടായിതാ 
നഗ്നയായി ചരിക്കുവാൻ സമരമാര്നീടുന്നു !!
കലികാലമെന്തെന്നു അറിഞ്ഞിടുന്നൂ ലോകം! 
തലമുറ മാറ്റിടും ചിന്തയും നീതിയും!....

Thursday, August 7, 2014

മാനവികത


എന്നിലെ എന്നെ കളവുപോയെങ്കിലും
കിട്ടിടാമേകിടാം സ്വസ്ഥമായീടുകിൽ
അവാച്യ വാച്യ അരക്കില്ലമൊന്നിലൊ
കാപട്യമെത്തുന്ന സ്വാർഥമാംചിരിയിലോ
എവിടെ ഞാനിന്നെന്റെ സ്വത്വം തിരഞ്ഞിടും ?
ഉചിതമായൊരു കാലത്തിനൊടുവിലായ്
 സഫലമായ് തീര്ന്നിടും ചക്രം നിലക്കുകിൽ ..
അന്നെന്നിലാളുന്ന പ്രാണനെ  അവ്വിധം
എന്ചിതയെന്നാവും ഒറ്റപ്പെടുത്തുക.
തരിക നീ ഒരുകാലം എന്നിലെ ഉറവയിൽ
പൊട്ടിയടർത്തിയ സ്നേഹമാം വിത്തിനെ
കാലങ്ങളേറെ കഴിഞ്ഞുപോയിടവെ
നീറ്റിലെ കല്ലുകൾ പോലവേ തന്നെയായ്
മാർദ്ദവമെറുന്ന ഓർമ്മകൾക്കൊക്കെയും
നിന്നിലെ നിന്നെയിന്നെത്തുവാനായിടും.
ഓർമകൾക്കുളള  സുഗന്ധങ്ങളത്രയും
സ്വത്ത്വപുഷ്പങ്ങൾ കൊഴിയാത്തവർക്കത്രേ 

Tuesday, January 28, 2014

ചിതയിലൊരോർമ്മ

പണ്ട് ഞാൻ ചൊല്ലിയ കവിതകളൊന്നിലായ്
അച്ഛന്റെ വേർപാടു നൊന്തിരുന്നു
 ഞാനോ മറ്റാരുമേ  കാണുന്ന  മുന്നിലേ
വെക്കമായി ചിരികൊണ്ട് മായ്ച്ചിരുന്നു
കവിതകൾ വരികളിൽ നർത്തനം ചെയ്യവേ,
കവിയുടെ വേദന ചൊല്ലിവാർന്നീടവേ ,
ബാല്യകാലത്തിലെ നിയതിയിൽ നിണം വീണ-
ബാലന്റെ വേദന ഞാനറിഞ്ഞു.
ആത്മാവിലെ ആ ചിത എന്റെ  നെഞ്ചിലോ
ഒരു നെരിപ്പോടായി നീറിടുന്നു
ബാലിക യൗവ്വനം തൊട്ടിടും കാലത്തിൽ
സുരക്ഷയാളുന്നതും അച്ഛനല്ലേ?
ആ കാവലാളന്നെ ഇല്ലാതെയാവുകിൽ -
എന്തുണ്ടവൾക്കന്നു ഭയമകറ്റാൻ?
പിന്നെ നല് മാർഗങ്ങൾ കാട്ടി തുണക്കുവാൻ
അമ്മതൻ ജീവന ഭാരം കുറയ്ക്കുവാൻ
അനുജനോ ആദ്യത്തെ മാഷായി മാറുവാൻ
അരികിലായി ഇല്ലയന്നച്ഛന്റെ സാന്ത്വനം
മെല്ലൊന്നു തേങ്ങിക്കരഞ്ഞുനോവാറ്റുവാൻ
ആശപോലും വിട്ടു കൂടണഞ്ഞന്നാളിൽ
ഇനിയെന്ത് ഭാവിയെന്നോർത്തു വിറങ്ങലി -
ച്ചാകേ പകച്ചങ്ങുനിന്നുപോയന്നുഞാൻ .
പ്രായം കവിഞ്ഞൊരു പക്വത സ്വന്തമായി
ഏകിയതോ വിധിയുടയോന്റെ  കൗശലം
പിന്നെ തണൽ  തേടി മേഞ്ഞെന്റെ ദു:ഖമോ
വിസ്മൃതിക്കുള്ളിൽ  കുടിയിരുന്നീടവേ ,
അരക്ഷിത ചിന്തകൾ പിണംചൂടി പിന്നെയും
യൗവ്വനതീഷ്ണയാൽ  നീറിയപ്പോൾ
ബന്ധുവും ബന്ധവും ബന്ധിതമായന്നു -
ദർദ്ദുരഭാരത്താൽ വീങ്ങിയപ്പോൾ
ആ നാളിലായറിവു  വൃണിതമാം സത്യമെന്നാ -
രോരും പറയാതെ ഞാനറിഞ്ഞു .
പണമാണ്  ഭൂമിയിൽ ബാന്ധുത്വ തോതെന്നു -
പിണംപോലുമായളവിൽ  -
വിബാന്ധുവായ്  മാറിടും .
മറവികൾ മനുഷ്യന്നനുഗ്രഹമാകുമീ
നിമിഷങ്ങളത്രേ മരണവും മോക്ഷവും.
യൗവ്വനം പാണീഗ്രഹണത്തിലെക്കൊന്നു
കാൽ വെച്ചനാളുകൾ എത്ര ധന്യം !!
എങ്കിലുമാന്നാളും ഒരു വിങ്ങലാവുന്നു
അച്ഛനാം ചിത്രത്തെ കണ്ടിടുമ്പോൾ
ഒരു  വെറ്റ  പാക്കു  ഞാൻ മുന്നിൽ  വെച്ചു-
എൻ ഹൃദയത്തിൽ  ഒരു നാളം ഒരുക്കി വെച്ച്
അറിഞ്ഞു ഞാനെന്നിട്ടുമാ സ്നേഹ സാന്നിധ്യം
ഒരു ചെറു കാറ്റായനുഗ്രഹിയ്ക്കെ .
അന്നുതോട്ടീന്നോളമാ നിറ സാന്നിധ്യം -
സ്വപ്നമായെന്നിലെക്കെത്തിടുമ്പോൾ ,
മറ്റെങ്ങുമറിയാത്ത രക്ഷ ഞാനറിയുന്നു ,
പതിനെഴുവര്ഷങ്ങൾ പോയിടവേ ...



Friday, January 17, 2014

മരണത്തിലെ പ്രണയം

നിന്നുള്ളിൽ എൻപ്രണയമില്ലാതെയാകവെ ,
നിന്നിൽ  ഞാൻ വെറുമൊരു  മറവിയാൽ മറയവേ ,
ഓർമകൾക്കുള്ളിലോ പ്രണയമായ് മാറുവാൻ ,
മരണമാം പുഞ്ചിരി എന്നിലായ്  വിരിയട്ടെ !!!

എൻ മൃത്യുയന്നാളിൽ വന്നണഞ്ഞീടുന്നു -
പ്രണയമേ നീയെന്നിൽ വേർപെടും നാളതിൽ
ഒരൊരൊ അണുവിലും  നീയാം ബലം നീക്കി ,
മൃത്യുതൻ തളർച്ചയോ പകരമായെത്തീടും .

പ്രാണനാം ആത്മാവ് വേർപെടും  മാത്രയിൽ
കണ്ടിടും ഞാനഹോ അശ്രുവിൻ തുള്ളിയായ്
നിൻ  നേത്രവക്കിൽനിന്നുതിർന്നു ഭൂവിലെക്കായി
പ്രളയമായ് വർഷിക്കും പ്രണയത്തിൻ തീവ്രത .

കൈ നീട്ടി വന്നു നിൻ കണ്‍കൾ തുടയ്ക്കുവാൻ
ഹൃത്തടം വല്ലാതെ മോഹിക്കുമാകിലും
മരണപാശത്താലെ ബന്ധിതമാകയാൽ
ചലനമറ്റിടുന്നു  ഭന്ജികയെന്നപോൽ

അരികെത്തുടിക്കുന്ന ആർത്തനാദങ്ങളിൽ
ഒന്നിലും മനമൊന്നുടക്കിയില്ലെങ്കിലും
കേവലം മരപ്പാവകണക്കായി മാറിയ
ആ മുഖം മാത്രമായെന്നിൽ വിതുമ്പുന്നു .

ചന്ദന ഗന്ധത്തിൽ വീടും തൊടികളും
ബന്ധുര ജാലത്തിൽ എൻ  മൃത സ്വത്വവും
എന്നുടെ  വേർപാടിൽ പ്രിയരിൽ മിഴികളും
വല്കൃതമാവുന്ന മരണമാം  പൂരണം .

ആടയാഭരണങ്ങൾ  അലംകാരമായിടാ -
സൌന്ദര്യ ചിന്തകൾ ചിതയിലായെരിയുന്ന ,
അഹന്തയും സഹനവും അസ്തിത്വമടയുന്ന
ലോകൈക സത്യമാം സമസ്യയത്രെയിത് .

ദാനമാം ശീലം നിൻ ബന്ധുത്വമാർനിടും
ക്ഷമയോ നിനക്കായി തർപ്പണം ചെയ്തിടും
സ്നേഹമോ എന്നുമേ പ്രാർഥനയായിടും
നീയിന്നു ചെയ്തിടും കർമഫലം പോലെ.

നിഴലുപൊലുപമിക്കും മൃത്യുവ്വിന്നെ ചിലർ
നിഴലുമാ ഇരവിലോ മറയുമെന്നാകിലൊ ,
ഇനിയെത്ര നാളുകൾ നിവസിക്കാനാവുമെന്നി -
നിയാർക്കു കരുതുവാൻ ആവുകില്ലായെടോ

മരണത്തെപ്പോലെ  മഹത്തരമായെന്തു
മരണമല്ലാതെന്തു ഭൂമിയിൽ  ചൊല്ലുവാൻ
ഓർമ്മകൾ തല്ലിപ്പതം വരുത്തീടുവാൻ
കെൽപ്പുള്ളോരായുധമൊ മറവി  ????






Sunday, January 12, 2014

കാലവും നിയതിയും






ചൂരലും തെച്ചിയും തൊണ്ടിപ്പഴങ്ങളും
ആർത്തു വളരുന്ന കൈതതൻ കൂട്ടവും
പിന്നെ പ്രമാണത്തോടമ്പേയുലയുന്ന
പാലയും അത്തിയും യക്ഷിപ്പനകളും
വയലും വരമ്പും ആമ്പലിൻ ജാലവും
തൊടിയും തൈമാവും മാമ്പഴമധുരവും
കാവിലെ സർപ്പവും   ദൈവത്തറകളും
ഉറഞ്ഞു നിറഞ്ഞാടും ബാല്ല്യത്തിനോർമകൾ

ബാല്യം മുഖം മൂടി തന്നു തുടങ്ങിയ
കൌമാരകാലമോ കൌതുകപൂരിതം
പ്രണയവും വിരഹവും സൌഹൃദവൃന്ദവും
ഓർത്തുച്ചുടുക്കുന്നുവോർമകളോരോന്നായ്‌


സുന്ദരനെന്നോ ഞാൻ സുന്ദരിയെന്നോ
തോന്നാതെ തോന്നിടും യൌവ്വനമോഹങ്ങൾ
തല്പ്പങ്ങളാശു  മനോകല്പ്പനക്കൂട്ടായി
കണ്കളിലെന്നെക്കും  രാഗവിന്യാസവും
ചൊല്ലാതെ ചൊല്ലുന്ന കണ്ണിമയാലെ ,
കൊല്ലാതെ കൊല്ലുന്ന പെണ്മണിയായും
കാണാതെ കാണുന്ന കാഴ്ച്ചകളാലെ
തൊടാതെ തോട്ടീടുന്നുവാണിൻ യുവത്വം


ജീവിതം മദ്ധ്യാഹ്ന നേരമടുക്കെ
സന്താപം തീരുവാൻ മധുസേവ മുഖ്യം
കാണാതെ കൂട്ടായി വന്നിടുമാക്ഷണം
മൃത്യുവാം സഹചാരി പുഞ്ചിരിയോടെ

വാര്ധക്യകാലമോ പുനരൊരു ബാല്യം
ഓർമ്മകൾ മരവിക്കും,ബുദ്ധിതൻ ബാല്യം
വീണും തളര്ന്നും പിടിച്ചു നടന്നും
അന്ത്യമാം കാലത്തെ കാത്തിരിക്കുന്നൂ

ഇവ്വിധമുള്ളോരു   വേഷപ്പകർച്ചകൾ
മാനുഷ ജന്മത്തിൻ നേര്സാക്ഷ്യമായി .
ബാല്യ കൗമാര യൌവ്വന കാലമോ
നിയതി നല്കീടുന്ന ആവർത്തനങ്ങൾ
അവനവനവനാത്മ  ചെയ്തികളാലെ
തിരികെ നേടിടുന്നു മാനുഷ ജന്മം
ഒന്നിന് പത്തായി പ്രതികാരിയാകുവാൻ
എന്നും ദിനം കാക്കും മാനുഷജന്മം.